صفحه نخست » اجتماعی

ابداع نسل جدید مچ‌بندهای هوشمند

مهندسان "دانشگاه راتگرز" به سرپرستی "مهدی جوانمرد"، دانشمند ایرانی، نسل جدید مچ‌بندهای هوشمند را ابداع کرده‌اند که می‌تواند اطلاعات لازم مربوط به سلامتی را بررسی کند.

کد خبر: ۹۱۱۹۳

تاریخ انتشار:۱۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۵ - 08 August 2018

به گزارش روزپلاس؛ مهندسان "دانشگاه راتگرز" (RU) آمریکا، امیدوار هستند با ابداع یک مچ‌بند هوشمند، به نسل جدیدی از ابزار پوشیدنی ردیابی سلامتی و محیطی برسند. این مچ‌بند، طوری طراحی شده که قابلیت اتصال بی‌سیم به تلفن همراه هوشمند را دارد و می‌تواند گروه گسترده‌ای از زیست‌نشانگرها از جمله تعداد سلول‌های خونی را پردازش کند.

یکی از پیشرفت‌های بزرگ در ابداع این مچ‌بند، گردآوری نوآوری‌های گوناگون فناوری و ارائه یک ابزار پوشیدنی منحصربه‌فرد و کم‌هزینه است که می‌تواند اطلاعات زیست‌پزشکی مورد نیاز را به دست آورد. پیشتر، بررسی این اطلاعات، به تجهیزات آزمایشگاهی سنگین و پرهزینه نیاز داشت. این مچ‌بند هوشمند، از یک حسگر ریزسیال‌شناس، یک ریزکنترل‌گر و یک ماژول بلوتوث تشکیل شده است.

"مهدی جوانمرد"(Mehdi Javanmard)، استادیار دانشگاه راتگرز و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: این مچ‌بند، مانند دست‌بند سلامتی "فیت‌بیت" (Fitbit) است اما یک حسگر زیستی دارد که می‌تواند ترکیباتی مانند سلول‌های خونی، باکتری‌ها و اجزای آلی یا غیرآلی هوا را بررسی کند.

این ابزار، سنجش موثر سلول‌های خونی که به حسگر ریزسیال‌شناس می‌رسند، نشان می‌دهند. در این مرحله، باید نمونه‌های خونی، به صورت جداگانه جمع‌آوری شوند. پژوهشگران می‌گویند که هدف آنها، ترکیب سوزن‌های ریز و حسگرهای مبتنی بر کاتتر - یک لوله نازک بلند و قابل انعطاف، ساخته شده از مواد دارای کاربرد در پزشکی - در یک مچ‌بند است تا بتوان به صورت پیوسته، سطوح خونی خاص را بررسی کرد.

جوانمرد ادامه داد: بیماری‌های بسیاری وجود دارند که تعداد سلول‌های خونی در آنها بسیار مهم است. تعداد غیرمعمول سلول‌های خونی، می‌تواند نشان‌دهنده سرطان‌های خاصی مانند سرطان خون باشد.

به گفته جوانمرد، این سیستم برای بررسی زیست‌نشانگرهای گوناگون سلامتی و خطرات زیست محیطی موجود در هوا طراحی شده است. وی افزود: ما برای شناسایی این گونه خطرات، پس از افزودن یک نمونه به هوا، این ابزار را راه‌اندازی می‌کنیم.

این ابزار هنوز در مراحل ابتدایی تشخیص، محدودیت‌هایی دارد اما سیستم کلی، می‌تواند به سادگی، زیست‌نشانگرهای زیستی مورد نیاز را مشخص و بررسی کند.

این پژوهش، در مجله "Microsystems & Engineering" به چاپ رسید.