اختلال حاد انحصار طلبی در مدیران/ شکست حصر سازمان ها

انحصارطلبی در اجتماع، یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین حالت های این ویژگی به شمار می رود. عموما این خصوصیت بر روی مناصب و موقعیت های اجتماعی تمرکز دارد.

کد خبر: ۲۶۱۶۳۱

تاریخ انتشار:۱۷ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۱:۳۱ - 08 August 2022

اختلال حاد انحصار طلبی در مدیران/ شکست حصر سازمان ها

به گزارش روزپلاس؛ انحصار طلبی خصلتی است که ریشه روانی در افراد یک سیستم و جامعه دارد. یک سازمان انحصارطلب، یک جناح انحصار طلب، در اصل ، افرادی با ویژگی روانی انحصار طلب را در خود دارا هستند.

انحصارطلبی در اجتماع، یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین حالت های این ویژگی به شمار می رود. عموما این خصوصیت بر روی مناصب و موقعیت های اجتماعی تمرکز دارد و کسی که درگیر انحصارطلبی اجتماعی باشد، منصب های بالا و مقامات اولیه کشور را تنها مخصوص به خود می داند و تصور می کند که فقط خودش است که از پس چنین مسئولیت هایی بر می آید و دیگران را در شان و منزلت چنین مقام هایی نمی بیند.

انحصار طلب در اجتماع، عموما مانع از این موضوع می شوند که کسی هم سمت و هم مقام با آن ها در اجتماع ظاهر شوند و افراد بالادست خود را مورد مزمت و حسادت خودشان قرار می دهند.

در صورتی که همین انحصارطلبی آن ها در اجتماع، مانع از این می شود که افراد دیگر همسو و هم راستا با آن ها در جامعه مقام و منزلت داشته باشند. در نهیات خواهیم دید که افراد انحصار طلب اگر به قدرت بزرگی دست پیدا کنند، به هیچ کس و هیچ چیز رحم نخواهند کرد.

انحصارطلبی می تواند ابعاد مختلفی از زندگی خصوصی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. اگر این خصلت در خلقیات یک فرد به نهایت قدرت خود برسد، گاهی اوقات ممکن است زمینه های حسادت مادر به فرزند را نیز مهیا کند. افراد انحصار طلب، به شدت خودبین هستند و ویژگی خودبرتر بینی آن ها مانع از این می شود که بتوانند شاهد موفقیت افراد دیگری در جامعه هم بشوند. یادتان باشد که انحصارطلبی به شدت می تواند جهالت بیش از اندازه را با خود به همراه داشته باشد.

همین ویژگی های فردی ، در رویکرد های اجرایی و قانون گذاری های سازمان ها نیز نفوذ پیدا کرده، و افراد انحصار طلب، سازمان های انحصار طلب را تاسیس و مدیریت میکنند. اما این مساله تا کجا قرار است پیش رود؟

انحصار طلبی یک گروه و سازمان، باعث رکود و عدم پیشرفت میشود چون اجازه ورود افراد را نمیدهد و فکر و ایده جدید را مخرب میداند در نتیجه یک حرکت تا ایده پردازی و نواندیشی نداشته باشد ، در حالتی از سکون باقی میماند و در نهایت رو به سوی رکود و پسرفت میرود.

این مساله را درسازمان های مختلفی مشاهده میکنیم، که اجازه ورود افراد و تفکرات مختلف را در سیستم خود نمیدهند و همانطور که در تصاویر مشاهده میکنید، مثلا به ازای هر صدهزار نفر،در ایران ، 76 نفر وکیل میشوند و به ازای هر ده هزار پرونده 41 وکیل در ایران وجود دارد. این همان انحصار طلبی سازمان هاست که مجوز کسب و کار و مجوز های فعالیت هارا سخت و به عبارتی ناممکن کرده اند.

و در نهایت هشدار این نکته، قابل ذکر است که نتیجه انحصار طلبی ها، تکثیر و رشد زیاد از حد مافیاهای قدرت است.