شغلی به نام «خیابان گرد»!

حضور در خیابان یا به اصطلاح متر کردن معابر از سوی جوانان،از پدیده هایی به شمار می رود که در سالیان اخیر با شدت هر چه بیشتری ظهور و بروز پیدا کرده است.

کد خبر: ۱۵۹۹۶

تاریخ انتشار:۰۲ آذر ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۹ - 22 November 2016

به گزارش روزپلاس،،حضور در سر چهار راه ها،قدم زدن در خیابان بدون هدفی خاص و یا وقت گذرانی در درب فروشگاه ها و مغازه ها از پدیده هایی به شمار می رود که کم و بیش در بسیاری از شهرها و کلانشهرهای کشور مشاهده می شود.

حجت فخیم زاده،جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به خیابان گردی برخی جوانان و نوجوانان و حضور و تجمع آنها در برخی از معابر پر تردد عنوان کرد بررسی و ریشه یابی چنین رفتارهایی مستلزم نگاهی روانشناختی و جامعه شناختی به این قشر از جوانان و شرایط خاصِ حاکم بر جامعه است.

وی افزود:از دیرباز وقت آزاد،عنوانی بوده که در آن افراد و گروه های متعدد اجتماعی در فراغت از مشغله های کاری و روزمره به انجام امور مورد علاقه خویش مبادرت می ورزیدند.

فخیم زاده عنوان کرد:جذابیت خیابان در میان اقشار و گروه های متعدد اجتماعی از زوایای گوناگون و با انگیزه های متفاوت قابل بررسی است.

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:اعتیاد به خیابان گردی جوانان،عمدتا ناشی از میل به دیده شدن است.

وی افزود:گاهی با چاشنی قرار گرفتن عنصر خرید،به نوعی جوانان دغدغه ها و فشارهای روحی و روانی درونی خویشتن را تخلیه می کنند و به آرامشی نسبی نائل می شوند که البته این شیوه کسب آرامش،دوام و قوام چندانی ندارد و به تعبیری باید گفت آرامشی ناپایدار است که تاریخ انقضای آن بسیار زود به سر می رسد.

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:رها شدن از قید و بندهای منزل،خانواده و محیطی که جوانان در آن سکونت دارند از دیگر عواملی است که می تواند در افزایش این پدیده و بروز آن تاثیرگذار باشد.

وی افزود:پدیده خیابان گردی صرفا به جامعه ایران خلاصه و منحصر نمی شود و در بسیاری از کشورهای پیشرفته غربی و اروپایی نیز شاهد هستیم جوانان میل و رغبت خویش را برای حضور در خیابان ها به تصویر می کشند.

فخیم زاده عنوان کرد:آنچه باعث تفاوت های جدی میان خیابان گردی در میان جوامع مختلف است به شدت و ضعف و میزان تکرار آن در طول هفته،ماه یا سال از سوی جوانان باز می گردد.

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:به واقع حضور افراط گونه در خیابان بعد از مدتی به عادتی تبدیل می شود که به نوعی برخی جوانان به مثابه اعتیادی به آن دچار می شود و عدم اقدام به حضور در خیابان،فرد را با افسردگی و تنش های روحی،عصبی و گاه غم و یاس مواجه می سازد که این بازخورد موید وابستگی است که برخی جوانان با آن دست به گریبان می شوند.

وی در خاتمه یادآور شد:البته نمی توان صرفا با وارد کردن اشکال و ایراد،این پدیده را مورد نقادی قرار داد و نبود امکانات کافی برای پر کردن وقت آزاد و در فقدانِ تفریح کافی،ظهور و بروز چنین رفتارهایی دور از ذهن نخواهد بود و برای مهار و کنترل این رفتارها که به نوعی باعث هدر رفت بی نتیجه زمان و عمر می شود باید با تدوین و طراحی برنامه ریزی اصولی،اوقات فراغت و وقت آزاد را با امور سازنده و کاربردی پر شود که قطعا بخش قابل توجهی از پیشرفت و تعالی انسان در همین زمان ها و استفاده موثر و مطلوب از چنین اوقاتی رقم خواهد خورد.

منبع: باشگاه خبرنگاران