چهار دعای حاجت روایی معروف

زیارت عاشورا

از مهمترین دعاهایی که ائمه معصوم و پیشوایان دینی خواندن مداوم آن را توصیه کرده اند،زیارت عاشورااست که تاثیرات سازنده و بسیاری برای افراد دارد. در کتاب "مفاتیح الجنان"، قبل از متن زیارت عاشورا، حدیثی از امام باقر (ع) نقل شده است که می‌فرمایند:

این دعایی است که فرشته‌ها آن را می‌خوانند و پروردگار در قبال خواندن آن، صدهزار هزار درجه می‌نویسد و مانند کسی خواهی بود که با امام حسین (ع) شهید شده باشد. برای شخص، ثواب زیارت هر پیامبری و رسولی و امام حسین (ع) از زمان شهادتشان، نوشته خواهد شد.

درواقع زیارت عاشورا، زیارتنامه ای است که از امام محمد باقر( ع) نقل شده و شیعیان برای زیارت امام حسین(ع) و دیگر شهدای کربلا در هر ایامی بخصوص در روزهای محرم و صفر می خوانند.

دعای عهد

دعای عهد یکی از دعاهای پر فضیلت با مضامین غنی است که در عصر غیبت خوانده می‌شود که از امام صادق (ع) روایت شده و مشتمل بر تجدید بیعت با امام زمان (عج) است. این دعا که معمولا بعد از نماز صبح و در اول صبح خوانده می شود توسط علامه مجلسی (ره) در سه بخش از «بحار الأنوار» آمده است. یکی از موارد قابل توجه در مورد این دعای ، ۴۰ روز خواندن دعای عهد می باشد کهدر مفاتیح الجنان از سوی امام صادق(ع) سفارش شده است و فضیلت آن این است که هر کس این عمل را بطور کامل انجام دهد از یاوران حضرت مهدی (عج) خواهد بود.

زیارت آل یاسین

زیارت آل یاسین یکی از زیارت نامه های مشهور امام زمان(عج) است و برای گشایش در کارها و بخت گشایی بسیار نافع است. در این زیارتنامه، کلمه "حق" به تعداد ۱۲ بار و کلمه "حجت" به تعداد ۱۲ مرتبه ذکر گردیده است. زیارت آل یاسین در متون و کتب دینی، حدیث و دعاهای مهم به چشم می‌خورد و برخی از علما آن را از مجرب ترین زیارت‌های امام زمان (عج) می‌شمارند. زیارت آل یاسین، از نظر اعتبار و وثوق، یک دعای بسیار معتبر محسوب می‌شود. حتی در مکاتبات یکی از ناقلان متن این زیارت به نام ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی که در روزهای پایانی غیبت صغری امام زمان (عج) زندگی می‌کرده است، به امام زمان ارتباط ذکر شده است.

دعای فرج

یکی از دعاهای مجرب برای ظهور امام زمان (ع) دعای فرج است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می شود که اغلب دعای فرجی صوتی را شنیده اید. دلیل اهمیت و فضیلت بالای دعای فرج است است که در روایات گفته شده که این دعا را خود حضرت مهدی (عج) به محمد بن احمد بن ابی لیث که از ترس کشته شدن به کاظمین پناه برده بود آموزش دادند و وی با خواندن این دعا از مرگ رهایی یافت.

در مورد منبع دعای فرج اینگونه گفته شده است که این دعا برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی نوشته شده است و آثاری چون جمال الاسبوع (اثر سید بن طاووس)، وسائل الشیعه (اثر شیخ حر عاملی) و بخش ادعیه مفاتیح الجنان نیز آمده است.