چرا بعد از رسیدن به مقام احساس تکبر و غرور می کنیم؟/ تاریخ انقضای مردم برای قدرت طلب

احساس غرور و بزرگی بعد از رسیدن به یک مقام ویژه ، میتواند تا حدی طبیعی به نظر بیاید، اما مرز این احساس طبیعی با حسی آسیب زا برای خود فرد و دیگران چیست؟

کد خبر: ۲۶۱۰۷۵

تاریخ انتشار:۱۱ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۳:۲۲ - 02 August 2022

چرا بعد از رسیدن به مقام احساس تکبر و غرور می کنیم؟/ تاریخ انقضای مردم برای قدرت طلب

به گزارش روزپلاس؛ احساس غرور و بزرگی بعد از رسیدن به یک مقام ویژه ، میتواند تا حدی طبیعی به نظر بیاید، اما مرز این احساس طبیعی با حسی آسیب زا برای خود فرد و دیگران چیست؟

مرز آن ، تا زمانی است که میان خود و مردم، فاصله ببینیم. زمانی است که احساس کنیم آنطور که توانسته ایم به جایگاهی برسیم، دیگران نمیتوانند . افکاری داریم، که در حد فهم و توان عقلی دیگران نیست. تجاربی داریم که دیگران ندارند. سختی هایی کشیده ایم که دیگران نکشیده اند. و در نهایت، خداوند برای ما جایگاهی قائل شده که برای دیگران قائل نیست.

حسابی روی ما باز کرده که دیگران از این نعمت برخوردار نیستند. این حالات، از شاخصه های خودشیفتگی هستند. اختلال خودشیفتگی ، خودبرتر بینی ، چرا در افرادی که به مقامی میرسند، ایجاد میشود؟

این مساله، از جهاتی ، علل فرهنگی و اجتماعی دیرینه ای دارد.اما به لحاظ روانی و شناختی،این مساله نتیجه ی همان تفکرات غلط دیرینه ای است که؛ حالا که تو به جایگاهی رسیده ای دیگر با مردم فرق داری، زندگی ات باید فرق کند. از علل دیگر این مساله، میتوان به این مسائل روانی اشاره کرد؛ مادامی که افراد، تصور داشته باشند، مردم، وسیله اند برای بالا رفتن، مردم نردبان اند برای ترقی، اطرافیان، صرفا تا جایی ارزش دارند که سودی به ما برسانند، این اتفاق می افتد، که وقتی به جایگاهی برسیم، دیگران را به اصطلاح آدم حساب نکنیم.

انگار نه انگار که همین مردم مارا انتخاب کردند یا کمک کردند. چنین است که وقتی صرفا از دیگران، " استفاده" میکنیم، دیگران هم برای ما دارای تاریخ انقضا میشوند. و از یک زمانی به بعد دیگر آنها را به زباله می اندازیم و خواسته های به حق آنها را ، " فشار" تلقی میکنیم.

چنین افرادی، تلاش و زیرکی را در نهایت استفاده ماهرانه از دیگران و توانمندی های دیگران میدانند.

چنین شخصیت هایی مدام به دنبال رهبری دیگران اند، گویی اطرافیان شان ، جامعه ای هستند جاهل و عقب مانده، که باید مدام هدایت شوند و از کنه مسائل خبر ندارند. اصلا نمی توانند مطیع و فرمانبردار کسی باشند. بلکه می خواهند فقط دستور بدهند و دیگران اطاعت کنند.

این علائم ، نشان دهنده اختلالات شخصیتی زیادی همچون خودشیفتگی، شخصیت نمایشی و اختلال شخصیتی وسواسی-جبری است.

که این اختلالات، نتیجه ی تیپ های شخصیتی مختلفی همچون،شخصیت قدرت طلب،شخصیت موفقیت طلب و شخصیت محبت طلب ، تیپ شخصیتی بهره کش و تیپ شخصیتی حاکم است.