واکاوی علت ترس مدرن از مرگ !

پس از انتشار کتابِ وی نهضتی به راه افتاد، که نام آن جنبش مرگ آگاهی بود که کار این جنبش، انجام یک سلسله از فعالیت ها برای کاهش ترس از مرگ بود

کد خبر: ۲۲۳۳۷

تاریخ انتشار:۲۳ دی ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۲ - 12 January 2017

مصطفی ملکیان - در سال 1943 یک روان شناس که گرایش های اگزیستانسیالیستی داشت، به نام ارنست بکر Ernest Becker (که البته فیلسوف اخلاق معروفی هم هست) کتابی با عنوان The Denial of Death انکار مرگ نوشت. اندیشه ی اصلی این کتاب این بود که آن چه مرگ را این قدر برای ما ترس انگیز کرده به برخی امور پس از دوران مدرن مربوط است.

وی قائل بود که در دوران مدرن سخن گفتن از مرگ تحریم شده است و افراد را از همان ابتدا از برخورد با واقعیّت مرگ دور می دارند. لذا مثلا در مقابل بچه ها از مرگ حرف زده نمی شود؛ اگر کسی از نزدیکان آن ها مرده باشد گفته می شود که به آسمان ها رفته است؛ به تن بچه ها لباس سیاه پوشانده نمی شود؛ بچه ها را به مجلس عزای افراد نمی برند؛ با آن ها درباره ی مرگ صحبت نمی شود، و مانند آن. بکر می گفت هر چه افراد از مرگ و اندیشه درباره ی آن دور می شوند، ترس شان از آن بیشتر می شود.

قائل بود که در دوران قبل از مدرنیته، و قبل از رنسانس این وضع متفاوت بوده است و بچه ها را از ابتدا با مرگ آشنا می کردند. و مرگِ نزدیکان کودک را به او می گفتند و حتی از این که خود فرد هم می میرد، با کودک صحبت می کردند و این باعث می شد کسی از مرگ نترسد.

بکر مثال جالبی می زد و می گفت اگر آن چه در مورد مرگ در دوران مدرن اتفاق افتاد، درباره ی زایمان زنان رخ می داد، که مثلاً دختران جوان را نسبت به زایمان در یک بی اطلاعی ای نگاه می داشتند؛ و دختران جوان را به ملاقات نزدیکان شان که زایمان کرده اند نمی بردند و کارهایی از این دست، دختران جوان، اکثراً در هنگام زایمان به خاطر ترس و دلهره ی از زایمان، قبل از زایمان از دنیا می رفتند. ولی چون این گونه کارها در مورد زایمان وجود ندارد، زنان نسبت به زایمان این گونه نیستند.

بکر یک سلسله پیشنهاد در کتاب خود برای شایع کردن هر چه بیشتر آگاهی از مرگ داد. و پس از انتشار کتابِ وی نهضتی به راه افتاد، که نام آن جنبش مرگ آگاهی بود که کار این جنبش، انجام یک سلسله از فعالیت ها برای کاهش ترس از مرگ بود و این گروه درصدد بودند بیان کنند که مثلا همان گونه که دم و بازدم، امری طبیعی است، نداشتن دم و بازدم هم امری طبیعی است.

بعد از بکر روان شناسان مرگ سعی در تأیید تجربی نظر او کردند و آن را از نظر تجربی تأیید کردند و لذا حرف بکر هم به عنوان یک واقعیّت در روان شناسی مرگ پذیرفته شده است.