اشاره امیرالمؤمنین(ع) به غواص‌های لشکر حاج‌قاسم/ خطر بود و شط بود و غواص‌ها

ترجمه‌ای که حتی مورد تحسین صریح مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است.

رهبر انقلاب درباره ترجمه مرحوم دشتی از نهج‌البلاغه فرموده‌اند: ترجمه نهج‌البلاغه ایشان از همه، شاید از اغلب ترجمه‌های موجود، بهتر است. وقتی امسال برای مدارس نهج‌البلاغه تقاضا کردند، ترجمه ایشان را پیشنهاد دادم. ایشان خوش سلیقه، خوش رو و با پشتکار بودند

مرحوم دشتی متأسفانه در یک سانحه در سال 80 از دنیا رحلت کرد.

* اشاره امیرالمؤمنین(ع) به لشکری الهی که صدا و گرد و خاک ندارند/ مرحوم دشتی: می‌توان فرازهای آخر خطبه 102 را به غواصان رزمنده ایران در عملیات کربلای 5 تفسیر کرد

مرحوم دشتی در اشاره به دو خطبه پیش‌بینانه از امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج‌البلاغه (که این قبیل خطب در نهج زیاد هستند) تفسیری جالب و قابل تأمل ارائه می‌کند.

امیرالمؤمنین(ع) در دو خطبه 102 و 128 نهج‌البلاغه که در اشاره به آینده شهر بصره ایراد شده‌اند؛ از سپاهی الهی سخن می‌گویند که بدون غبار و سر و صدا هستند و بسوی ظلمی رخ داده در بصره حمله می‌کنند.

حضرت در خطبه اول در این باره می‌فرمایند: فَوَیْلٌ لَکِ یَا بَصْرَةُ عِنْدَ ذَلِکِ مِنْ جَیْشٍ مِنْ نِقَمِ اللَّهِ، لَا رَهَجَ لَهُ وَ لَا حَسّ.

(وای بر تو ای بصره از سپاهی که نشانه خشم و انتقام الهی است؛ بی گرد و غبار و بی صدا به تو حمله خواهند کرد)

مولای متقیان همچنین در خطبه دوم (128) نیز در پیش‌بینی خود از حوادث آینده بصره خطاب به یکی از یارانشان (أحنف‌بن قیس) مضمونی مشابه را مورد اشاره قرار می‌دهند و می‌فرمایند: یَا أَحْنَفُ، کَأَنِّی بِهِ وَ قَدْ سَارَ بِالْجَیْشِ الَّذِی لَا یَکُونُ لَهُ غُبَارٌ وَ لَا لَجَبٌ وَ لَا قَعْقَعَةُ لُجُمٍ وَ لَا حَمْحَمَةُ خَیْلٍ، یُثِیرُونَ الْأَرْضَ بِأَقْدَامِهِمْ کَأَنَّهَا أَقْدَامُ النَّعَامِ.

(ای أحنف، گویا من او را می بینم که با لشکری بدون غبار و سر و صدا، و بدون حرکات لگام ها، و شیهه اسبان، به راه افتاده، زمین را زیر قدم‌های خود چون گام شتر مرغان در می نوردند.)

مرحوم دشتی در ذیل جمله اشاره شده از خطبه 102 می‌نویسد: می‌توان فرازهای آخر را به غواصان رزمنده ایران در عملیات کربلای 5 تفسیر کرد که زیر آب بی‌هیچ گرد و غبار و صدایی به بصره حمله کردند.

او در ذیل جمله مذکور از خطبه 128 نیز تصریح می‌کند: آیا واقعیت‌های یادشده به عملیات غواصان رزمنده ایران در حمله به شهر بصره ارتباط ندارد که از زیر آب بدون سر و صدا و گرد و غباری با پاهای چونان پای شترمرغ (اشاره به شکل فین‌های غواص‌ها) پیش می‌رفتند!؟

*بیان پیش‌بینانه امیرالمؤمنین(ع) با تفسیری که مرحوم دشتی از حمله غواص‌های ایرانی در جنگ ایران و عراق به سوی بصره ارائه می‌کند؛ تطابقات غیر قابل انکاری با واقعیت دارد.

ایران در دوران دفاع مقدس 2 عملیات بزرگ والفجر 8 و کربلای 5 را به سمت بصره سازماندهی کرد که در هر دو عملیات؛ غواص‌ها سهم بزرگی در آغاز عملیات، شکستن خطوط دشمن و پیشروی به سمت بصره را بر عهده داشتند.

جالب‌تر اینکه به اذعان شخص حاج‌قاسم در خاطراتش؛ لشکر 41 ثارالله (لشکر استان کرمان به فرماندهی شهید سلیمانی) در عملیات کربلای 5 نقش حیاتی داشت و گردان‌های غواص لشکر ثارالله نیز در نوک هجومی این عملیات‌ها قرار داشته‌اند.

در والفجر 8 نیز یکی از محوری‌ترین اضلاع عملیات، گردان‌های غواص لشکر ثارالله بودند که وارد عمل شدند.

با خواندن این حقایق تاریخی و مستند بایستی درباره این سؤال اقتراح کنیم که آیا منظور پیش‌بینانه امیرالمؤمنین(ع) آنهم در دو خطبه؛ به جنگجویانی از لشکر خدا که بدون گرد و غبار، بدون صدا و با پاهایی شبیه به غواصان امروزی به سمت بصره حمله‌ور می‌شوند؛ غواص‌های ایرانی بوده است!؟

تطابق تاریخ، واقعیت‌های رخ داده در عملیات‌های ایران و نظر شارحان بزرگی مثل مرحوم دشتی این است که منظور جز همین نیست. اگرچه تطابقات تاریخی به مثابه علوم تجربی نیست که با آزمایش در محیط مصنوعی قابل اثبات باشد. بلکه باید از طریق عقلانیت و منطق به پیشواز آنها رفت...

باشد که همه ما پیروان راستین مکتب امیرالمؤمنین(ع) و شهدای راه او باشیم و هرچه بیشتر در زندگی خود به علی و راه علی(ع) ‌ شبیه‌تر شویم.

*تیتر دوم، برگرفته از یکی از گزارش‌های مربوط به حوزه دفاع مقدس روزنامه کیهان است که چندین سال پیش منتشر شد.