اگر شام نخورید چاق می شوید!

یک مطالعه جدید و گسترده در ژاپن نشان می‌دهد که کنار گذاشتن وعده شام می‌تواند منجر به افزایش وزن و افزایش احتمال چاقی شود.

کد خبر: ۱۸۶۶۲۲

تاریخ انتشار:۰۳ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۷:۰۰ - 22 January 2021

به گزارش روزپلاس؛ سال‌ها، تحقیقات انجام شده، حذف صبحانه را با افزایش شاخص (BMI) مرتبط دانسته اند، در حالی که مطالعات کمی در مورد تأثیر سایر وعده‌های غذایی برای سلامت بدن انجام شده است.

با این حال، محققان دانشگاه اوزاکا، که در مطالعه ای عادات صبحانه، ناهار و شام را ارزیابی کردند به این نتیجه رسیده اند که نخوردن شام، شاخص مهمی برای افزایش وزن و چاقی است.

این مطالعه ۱۷ هزار و ۵۷۳ دانشجوی پسر و ۸ هزار و ۸۶۰ دانشجوی دختر بالای ۱۸ سال را که به طور متوسط سه سال در دانشگاه اوزاکا ثبت نام کرده بودند، مورد بررسی قرار داد و به عنوان بخشی از معاینه‌های سالانه، از دانشجویان پرسیده شد که چند بار صبحانه، ناهار و شام خورده اند.

محققان همچنین در این مطالعه زمان غذا خوردن، تغییر عادات غذایی شرکت کنندگان در طول دوره مطالعه و یا عوامل سبک زندگی مانند خواب، سیگار و نوشیدن را در نظر گرفتند.

تعداد دانشجویانی که گفتند بعضی اوقات از شام صرف نظر می‌کنند کم بود، اما محققان دریافتند کسانی که این کار را به طور مرتب یا بعضی اوقات انجام می‌دهند بیشتر مسن بوده، دارای اضافه وزن هستند، سیگار می‌کشند، برای مدت زمان کوتاه تری می‌خوابند و سایر وعده‌های غذایی را حذف می‌کنند و به طور معمول شام را آخر وقت می‌خورند.

محققان دریافتند که کنار گذاشتن شام به میزان قابل توجهی با اضافه وزن به میزان ۱۰ ٪ یا بیشتر و با داشتن شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۵ مرتبط است که به عنوان اضافه وزن یا چاقی طبقه بندی می‌شود.

در این مطالعه آمده است: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که حذف وعده غذایی شام ارتباط بیشتری با افزایش وزن / چاقی نسبت به حذف وعده صبحانه دارد.

محققان اظهار داشتند که حذف وعده شام می‌تواند منجر به افزایش وزن شود، زیرا باعث گرسنگی بیشتر افراد شده و سبب می‌شود در پایان روز بیشتر غذا بخورند.

توضیح دیگر محققان برای چاقی ناشی از حذف شام این است که شام یک وعده غذایی همراه باغذا‌های مغذی مانند پروتئین‌های بدون چربی و سبزیجات است، بنابراین حذف شام ممکن است به مفهوم داشتن رژیم غذایی با کیفیت پایین باشد.

محققان تاکید کردند که مطالعه آن‌ها دارای محدودیت‌هایی بوده و مستلزم تکرار مطالعه برای ارزیابی حامعه آماری وسیع‌تر است. آن‌ها همچنین عواملی مانند ورزش، استرس یا افسردگی را نیز در نظر نگرفته اند.