صفحه نخست » اجتماعی

با خواص گیاه دارویی آنغوزه آشنا شوید

آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است.

کد خبر: ۱۰۰۲۵۴

تاریخ انتشار:۱۳ آبان ۱۳۹۷ - ۱۹:۵۷ - 04 November 2018

به گزارش روزپلاس، آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است.

۱.برای کشتن کرم‌های داخل باغچه هنگام آبیاری مقداری آنغوزه را در پارچه‌ای گذاشته و داخل آب جلوی شیلنگ بگذارید.

۲. محرک نیروی جنسی است.

۳. ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.

۴. برطرف کننده بلغم است.

۵. هضم کننده غذا است.

۶. درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.

7. برای درد کمر و مفاصل مفید است.

8. درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.

۹. دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.

۱۰. برای درمان تب‌ها سودمند است.

11. درمان کننده بواسیر

12. برای درمان ذات‌الریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار می رود.

14. خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی می‌شود.

15. کاهش دهنده فشار خون

و ... .

سمیت و عوارض جانبی:

مصرف خوراکی آن در بزرگسالان سمیتی نشان نداده است، ولی در کودکان می توان ایجاد مسمومیت کند. همچنین در حد مصرف درمانی تاکنون عارضه خاصی از آن گزارش نشده، ولی ممکن است در بعضی افراد و یا با مصرف زیاد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج ایجاد شود. همچنین، صمغ آن ممکن است درماتیت های پوستی ایجاد کند.

موارد منع مصرف:

زنان باردار، زنان شیرده و کودکان

ترکیبات مهم:

آنغوزه حاوی تعدادی ترپن و مواد محلول در چربی است که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند. همچنین حاوی 20 درصد اسانس، 65 درصد رزین و حدود 25 درصد صمغ است.

مهمترین ترکیبات اسانس آنغوزه، ایزوبوتیل پروپانیل دی سولفاید، آلفاپی نن، کادی نن و وانیلین هستند. در واقع، آنغوزه یکی از مهم ترین اولئوگم رزین های گیاهی است که در خانواده چتریان وجود دارد. از ترکیبات کومارینی موجود در این اولئوگم رزین، می توان اومبلی فرون و از ترکیبات رزینی آن اسید فرولیک و آزارزینوتانول را نام برد.

نکات قابل توجه:

1-آنغوزه از گونه های دیگری به دست می آید که مهم ترین آنها فرولافوئتیدا و فرولا آلیاسئا هستند.

2-بوی بسیار تند آنغوزه که شبیه سیر می باشد، مربوط به ترکیبات گوگرددار آن است.

3-برای به دست آوردن آنغوزه گیاه از فصل بهار به بعد قسمت پایین ساقه (نزدیک به سطح زمین) و یا اصطلاحاً یقه گیاه را برش های عمودی یا افقی می دهند تا اولئوگم رزین(آنغوزه) به صورت شیرابه به بیرون تراوش کند. این ماده در مجاورت هوا سفت می شود که پس از سفت شدن آن را جمع آوری می کنند و دوباره گیاه را تیغ می زنند یا محل قبلی را برش دیگری می دهند تا دوباره اولئوگم رزین ترشح کند. این عمل چندین بار و گاهی تا دو ماه از فصل بهار صورت می گیرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکی (گرد و کروی با اندازه های مختلف) و توده ای و به رنگ های زرد تا قهوه ای تیره است که هرچه روشن تر باشد مرغوب تر و گران تر است.همچنین، نوع اشکی آنغوزه مرغوب تر و گران تر می باشد. آنغوزه مزه ای گس و تقریباً تند و سوزاننده دارد و دارای بوی نامطبوع شبیه ترکیبات گوگرددار است.

این گیاه در ایران و در استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحی جنوبی وجود دارد.

باشگاه خبرنگاران